Co powstrzymuje osoby z niepełnosprawnością przed podjęciem swojej pierwszej w życiu pracy? Bardzo często jest to pytanie: „Czy ja aby na pewno mogę pracować? Przecież mam rentę i wpisaną w orzeczeniu niezdolność do pracy”. Ów zapis nieraz wprowadza w błąd także lekarzy medycyny pracy oraz pracodawców – zdarza się, że pierwsi boją się zaświadczać o zdolności osoby niepełnosprawnej do pracy, a drudzy nie wiedzą, że mogą ją swobodnie zatrudnić. W ten sposób marnuje się potencjał wielu osób.
Tymczasem odpowiedź na to pytanie jest jednoznaczna – tak, osoba z orzeczoną “niezdolnością do pracy” może pracować! Wystarczy, że spełni dwa warunki: lekarz medycyny pracy zezwoli jej na pracę, a sama osoba niepełnosprawna będzie czuć się na siłach, aby tę pracę podjąć. Wbrew pozorom, posiadanie orzeczeń o znacznym stopniu niepełnosprawności i niezdolności do pracy w żaden sposób nie zabrania podejmowania pracy.
Prawnie tę sprawę normalizuje art. 13 ust. 4 Ustawy o rentach i emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – „Zachowanie zdolności do pracy w warunkach określonych w przepisach o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób z niepełnosprawnością nie stanowi przeszkody do orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy”
Orzeczenia dotyczące zdolności do pracy i niepełnosprawności wydawane są przez ZUS oraz Powiatowy Zespół Orzekania o Niepełnosprawności. W orzeczeniach ZUS wyróżniamy następujące zapisy:
Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.
Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.
Niezdolność do samodzielnej egzystencji orzeka się w przypadku stwierdzenia naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych.
Uwaga! Nawet jeśli osoba niepełnosprawna posiada orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji – nie wyklucza to możliwości podjęcia przez nią pracy. Innymi słowy – osoba z takim orzeczeniem może pracować.
Natomiast w orzeczeniach wydawanych przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności, we wskazaniach dotyczących odpowiedniego zatrudnienia widnieją zapisy, w których używa się określeń: „Niezdolny do pracy”, „Żadna praca”, „Praca w warunkach pracy chronionej”.
Niestety często w przypadku posiadania w orzeczeniu pierwszego lub drugiego zapisu lekarze medycyny pracy mają opór przed wydaniem zaświadczenia o zdolności do pracy. Ale nie jest to sytuacja bez wyjścia! W podjęciu decyzji może im pomóc dodatkowa opinia w formie zaświadczenia, wystawiona przez lekarza ogólnego lub specjalistę, o możliwości pracy danej osoby z niepełnosprawnością.
Kolejna wątpliwość dotyczy zapisu „praca w warunkach chronionych”. Sugeruje on, że osoba niepełnosprawna może podjąć pracę wyłącznie w zakładach pracy chronionej. Prawda jest jednak taka, że również pracodawca z otwartego rynku pracy swobodnie może zatrudnić taką osobę. Znów decydujący głos ma tu lekarz medycyny pracy i jeśli uzna, że zatrudnienie takiego pracownika jest możliwe, nie ma żadnych prawnych do tego przeciwwskazań. Pracodawca z otwartego rynku ma wtedy obowiązek przystosowania stanowiska pracy do potrzeb osoby niepełnosprawnej, albo do zatrudnienia jej w formie zdalnej lub telepracy.
Gdzie szukać pracy?
Szukanie pracy najlepiej zacząć od Internetu i przeszukania portali z ogłoszeniami pracy .
Ofert pracy dla osób z niepełnosprawnością jest coraz więcej. Można szukać ich na portalach np:
https://popon.pl/oferty-pracy/
Nie wahaj się też szukać pracy na własną rękę! Nie ograniczaj się do wyżej wspomnianych portali i do szukania tzw. “pracy dla niepełnosprawnych”. Napisz CV, a w nim zamieść informację o posiadaniu przez Ciebie orzeczeniu o niepełnosprawności i jej rodzaju (jeśli na przykład poruszasz się na wózku) – najlepiej w części “Dodatkowe informacje”. Z jednej strony poszerzysz tym swoje możliwości, a z drugiej pozwolisz pracodawcy zawczasu zdecydować, czy ma odpowiednie warunki, aby Cię zatrudnić. Warto zauważyć też, że firmy, które chcą zatrudniać osoby z niepełnosprawnością, same w ogłoszeniach zawierają zapisy takie jak: „aplikować mogą również kandydaci z orzeczeniem o niepełnosprawności”, a nawet zamieszczają informację o przystosowaniu budynku i stanowiska pracy.
Rekrutacja zwykle zaczyna się od rozmowy telefonicznej, po której następuje spotkanie z osobą rekrutującą – w formie online lub “na żywo”. Głównym celem rozmowy kwalifikacyjnej jest zebranie informacji o kwalifikacjach i umiejętnościach kandydata pod kątem wymagań stanowiska. Jeśli Twoja niepełnosprawność w jakimś stopniu zmniejsza dostępność niektórych budynków, zapytaj (tak wcześnie jak tylko się da) o konkretne dostosowania. Zadaj też dokładne pytania o Twoje przyszłe obowiązki – pomoże Ci to upewnić się, czy sprostasz wymaganiom danego stanowiska. Ale nie zapominaj, że najważniejsze są Twoje kompetencje i umiejętności, i to na nich powinna skupić się rozmowa, a nie na niepełnosprawności! Dalszy proces rekrutacji powinien być podobny do sposobu rekrutacji innych kandydatów. W zależności od stanowiska możesz np. dostać do wykonania zadanie, które będzie próbką Twoich kompetencji oraz efektywności w pracy.
Badania lekarskie – na co się nastawiać?
Obowiązkiem pracodawcy, przed rozpoczęciem pracy przez przyszłego pracownika, jest skierowanie go do lekarza medycyny pracy, gdzie pracownik musi uzyskać zaświadczenie o braku przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku (tzw. badania wstępne). Skierowanie jest dostępne do pobrania > tutaj < .
Podczas badania lekarz medycyny pracy ma za zadanie ocenić ogólny stan zdrowia pacjenta pod kątem zajmowanego stanowiska, a także ocenić jaki wpływ na zdrowie będą miały warunki danej pracy. Podczas wizyty wykonywane są podstawowe badania, takie jak pomiar ciśnienia tętniczego, badanie krwi, czy osłuchanie klatki piersiowej. W przypadku pracowników biurowych, którzy wykonując swoją pracę spędzają dużo czasu przed komputerem, kluczowe są badania okulistyczne. Okulista może zalecić im noszenie okularów korekcyjnych, za które część kosztów pokrywa pracodawca (jeśli pracownik pracuje dłużej niż 4h dziennie przed komputerem). W trakcie badań lekarz medycyny pracy przeprowadza też dokładny wywiad. Pyta przede wszystkim o rodzaj wykonywanej pracy oraz szkodliwe czynniki, na jakie narażona jest osoba na stanowisku pracy. Może też zadawać pytania dotyczące Twojego schorzenia, niepełnosprawności, przewlekłych chorób, przebytych operacji czy przyjmowanych leków.
Ponadto lekarz medycyny pracy może skierować pacjenta na dodatkowe badania przeprowadzane przez innych lekarzy specjalistów (np. neurologa, internistę) lub psychologa. Ich zakres zależy przede wszystkim od stanowiska pracy i zagrożeń, na jakie pracownik będzie narażony. Każdy specjalista wykonuje odpowiednie badania, a następnie wydaje zaświadczenie, z którym należy ponownie udać się do lekarza medycyny pracy.
Na podstawie wykonanych badań i zaświadczeń od lekarzy specjalistów, lekarz medycyny pracy wydaje zaświadczenie o zdolności do podjęcia pracy na danym stanowisku lub wskazuje przeciwwskazania do tejże pracy.
Ważne Wszyscy pracownicy podlegają również okresowym badaniom lekarskim. Częstotliwość tych badań ustala każdorazowo lekarz w zależności od stanu zdrowia pracownika oraz warunków charakterystycznych dla zajmowanego stanowiska. Przeważnie są zlecane co dwa lata, chociaż dla osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności ta częstotliwość może zostać zmieniona na badanie co jeden rok. Dodatkowo w przypadku, kiedy przebywamy na zwolnieniu lekarskim dłużej niż 30 dni i chcemy wrócić do pracy, również konieczne będzie uzyskanie zaświadczenia od lekarza medycyny pracy.
Formalności z pracodawcą
Po pozytywnej decyzji lekarza medycyny pracy możesz podpisać umowę o pracę wraz z załącznikami. Standardowe załączniki to:
- Orzeczenie o niepełnosprawności
- Kwestionariusz osobowy
- Informacja o warunkach zatrudnienia i uprawnieniach pracowniczych – gdzie zapisana jest obowiązująca dobowa i tygodniowa norma czasu pracy, częstotliwość wypłat czy wymiar urlopu wypoczynkowego.
- Zakres obowiązków pracownika
- Oświadczenie pracownika o zapoznaniu się z przepisami zakładu oraz BHP
Pracodawca powinien zapoznać Cię (tak jak każdego innego pracownika) z regulaminem zakładu pracy, przepisami BHP oraz informacjami dotyczącymi organizacji czasu pracy. Konieczne jest przejście krótkiego szkolenia z zasad BHP, jednak w obecnych czasach często takie szkolenie odbywa się w formie online – wideo-kursu, po obejrzeniu którego należy zdać test.
Przystosowanie stanowiska pracy
Obowiązkiem pracodawcy jest przystosowanie dla pracownika z niepełnosprawnością stanowiska pracy. Dla potrzeb osób poruszających się na wózkach będzie to dotyczyć przede wszystkim takich warunków:
– na parkingu powinno znajdować się miejsce postojowe o minimalnych wymiarach 3,6 m x 6 m, informacja o przeznaczeniu miejsca powinna być stosownie oznaczona,
– dojście do budynku powinno być utwardzone, a jego szerokość nie może być mniejsza niż 150 cm, szerokość furtek i drzwi nie może być mniejsza niż 90 cm,
– budynki do których nie ma płaskiego wejścia, wyposażone powinny być w podjazdy o szerokość 1,2 m,
– maksymalne progi w drzwiach i przejściach nie większe niż 20 mm, wszystkie drzwi o szerokości min. 90 cm. Drzwi otwierane uchylnie lub rozsuwane,
– jeśli pracownik z niepełnosprawnością pracuje na piętrze, budynek powinien być wyposażony w windę, platformę przyschodową lub schodołaz,
– narzędzia pracy powinny znajdować się w zasięgu rąk (50-80 cm w poziomie oraz 150 cm w pionie),
– pracownik powinien mieć dostęp do pomieszczeń sanitarnych, których powierzchnia nie może być mniejsza niż 1,5 m x 1,5 m. Pomieszczenie powinno być wyposażone w uchwyty umożliwiające dostęp do miski ustępowej i umywalki,
– pracownik powinien mieć dostęp do narzędzi pracy, pomimo ograniczeń wynikających ze schorzenia,
– narzędzia pracy powinny być wyposażone w urządzenia ułatwiające ich przemieszczanie (podnośniki, wózki), aby nie obciążać sprawnych części ciała.
Do przystosowania stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej można otrzymać dofinansowanie z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON). Uzyskać go może pracodawca, który zobowiąże się zatrudnić pracownika przez okres co najmniej 36 miesięcy. Warunkiem refundacji przystosowania stanowiska pracy jest uzyskanie pozytywnej opinii Państwowej Inspekcji Pracy (PIP) o przystosowaniu do potrzeb wynikających z niepełnosprawności osoby zatrudnionej na stanowisku pracy lub o spełnieniu warunków bezpieczeństwa i higieny pracy na tym stanowisku.
Zwrot kosztów dotyczy osób niepełnosprawnych:
- bezrobotnych lub poszukujących pracy niepozostających w zatrudnieniu,
- pozostających w zatrudnieniu u pracodawcy występującego o zwrot kosztów, jeżeli ich niepełnosprawność powstała w trakcie zatrudnienia.
Więcej informacji jest dostępne > tutaj <
Wyposażenia stanowisk pracy dla osoby z niepełnosprawnością
Obejmuje refundację kosztów zakupu lub wytworzenia wyposażenia stanowiska pracy w związku z zatrudnieniem niepełnosprawnej osoby bezrobotnej lub poszukującej pracy. Aby je otrzymać, pracodawca również musi zobowiązać się do jej zatrudnienia na 36 miesięcy oraz uzyskać pozytywną opinie PIP na wniosek starosty.
W porównaniu do wspomnianego wcześniej przystosowania stanowiska pracy – jest to dofinansowanie wyłącznie do narzędzi pracy, elementów stanowiska pracy (np. krzesła, biurka, komputera). Maksymalna wysokość dofinansowania nie może przekraczać piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia (obecnie, czyli w listopadzie 2020 roku – 5168,93 zł)
Wniosek o refundację kosztów wyposażenia stanowisk pracy składa się do starosty miejsca zarejestrowania osoby niepełnosprawnej, przeważnie jest to powiatowy urząd pracy.
Uprawnienia pracownicze
Krótszy czas pracy
Osoby ze znacznym oraz umiarkowanym stopniem niepełnosprawności mogą pracować maksymalnie 7 godzin dziennie, czyli 35 godzin tygodniowo. Zabroniona jest im praca w godzinach nadliczbowych oraz w porze nocnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdzie praca polega na ochronie, monitoringu mienia i jeśli sam pracownik stwierdzi, że jest zdolny pracować 8 godzin dziennie. W tym przypadku lekarz musi wystawić pracownikowi zaświadczenie zawierające informacje o tym, że może on pracować dłużej niż 7 godzin na dobę.
Dodatkowe 15 minut przerwy
Każdemu pracownikowi z niepełnosprawnością przysługuje dłuższa przerwa w pracy. Czas takiej dodatkowej przerwy wynosi 15 minut i jest wliczany do czasu pracy co oznacza, że przy pracy co najmniej 6h, pracownik ma prawo do 30 minut przerwy.
Urlop wypoczynkowy
Dodatkowy urlop w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym przysługuje pracownikom ze znacznym oraz umiarkowanym stopniem niepełnosprawności.
Prawo do płatnego zwolnienia od pracy
Osoby ze znacznym i umiarkowanym stopniem niepełnosprawności mają prawo do korzystania z płatnego zwolnienia od pracy w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym (raz w roku). Aby się o nie ubiegać należy mieć wniosek od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej dotyczący skierowania na turnus. Możliwe jest również wykorzystanie zwolnienia na badania specjalistyczne, zabiegi lecznicze i usprawniające czy zaopatrzenie w sprzęt ortopedyczny, jeżeli nie można tych spraw załatwić poza godzinami pracy. Jednak w takiej sytuacji pracodawca ma prawo zażądać od pracownika udokumentowania takich okoliczności.
Obniżenie renty lub jej zawieszenie
Ważną kwestią związaną z pracą osób niepełnosprawnych jest fakt, że przekraczając pewne “progi dochodowe” za pracę na etacie lub w ramach umów o zleceń czy dzieło, ich renty mogą zostać obniżone lub nawet zawieszone. Prawo do renty socjalnej zawiesza się, jeżeli w danym miesiącu zostały osiągnięte przychody w łącznej kwocie wyższej niż 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Obecnie (czyli od grudnia 2020) jest to 3618,30 zł brutto.
W przypadku innych rent, jeśli wynagrodzenie za pracę brutto przekracza 70% przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w danym miesiącu, to renta ulega zmniejszeniu.
Przy kolejnych waloryzacjach ustalane są kwoty maksymalnego zmniejszenia. Obecnie wynoszą:
- 620,37 zł dla renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy,
- 527,35 zł dla renty rodzinnej dla jednej osoby,
- 465,31 zł dla renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.
Natomiast wypłaty wyżej wymienionych rent zostają zawieszone, gdy dochód pracownika przekroczy 130% przeciętnego wynagrodzenia brutto. Obecnie to 6719,70 zł.
Warto zaznaczyć tutaj że kwoty przeciętnego wynagrodzenia zmieniają się co 3 miesiące, dlatego warto zaglądać tutaj po aktualizację kwoty.
Pomoc dla osoby niepełnosprawnej w podjęciu działalności gospodarczej
Obejmuje pomoc w postaci bezzwrotnego wsparcia finansowego na rozpoczęcie działalności gospodarczej lub rolniczej. Przysługuje ono osobom niepełnosprawnym, które są zarejestrowane w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotne albo poszukujące pracy i niepozostającym w zatrudnieniu. Rejestracji działalności gospodarczej należy dokonać po przyznaniu dotacji na jej rozpoczęcie.
Wysokość takiej pomocy to:
- w przypadku zobowiązania do prowadzenia działalności przez okres co najmniej 12 miesięcy – wysokość dotacji będzie nie wyższa niż sześciokrotność przeciętnego wynagrodzenia,
- w przypadku zobowiązania do prowadzenia działalności przez przez okres co najmniej 24 miesięcy – wysokość dotacji będzie wynosiła od sześciokrotności do piętnastokrotności przeciętnego wynagrodzenia.
Przy ocenie wniosku bierze się pod uwagę :
- uprawnienia i kwalifikacje wnioskodawcy,
- kalkulację wydatków na uruchomienie działalności w ramach wnioskowanych środków,
- wysokość środków własnych,
- przewidywane efekty ekonomiczne przedsięwzięcia, na które mają być przeznaczone środki.
Wniosek składa się do powiatowego urzędu pracy, jednak każdy urząd pracy ma własny wzór wniosku.
Dofinansowanie PFRON dla pracodawców
Zatrudniając osobę z niepełnosprawnością pracodawca ma prawo do ubiegania się o comiesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika z PFRON.
Dofinansowanie przysługuje:
- każdemu pracodawcy zatrudniającemu osobę niepełnosprawną,
- pracodawcy prowadzącemu zakład pracy chronionej,
- pracodawcy zatrudniającemu co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy przy osiągnięciu wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6%,
- pracodawcom, którzy nie posiadają zaległości w zobowiązaniach wobec Funduszu.
Uwaga! Dofinansowanie nie przysługuje w przypadku zatrudnienia na umowy cywilnoprawne (umowy zlecenia, umowy o dzieło).
Pracodawca zobowiązany jest do wykazania “efektu zachęty”, który można wykazać na dwa sposoby:
– ilościowa – jeśli zatrudnienie pracownika z niepełnosprawnością powoduje wzrost ogólnego stanu zatrudnienia w stosunku do przeciętnej liczby pracowników z 12 poprzednich miesięcy,
– jakościowa – jeśli pracownik niepełnosprawny zatrudniony został w miejsce pracownika, z którym umowa o pracę została rozwiązana.
Żeby pracodawca mógł się zarejestrować w SODIR (System obsługi dofinansowań i refundacji) należy złożyć po pierwszej wypłacie pracownika, w formie papierowej:
- wniosek o wypłatę miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych WN-D,
- formularz INF-D-P – miesięczna informacja o wynagrodzeniach, zatrudnieniu i stopniu niepełnosprawności pracownika.
- formularz INF-O-PP – informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc inną niż pomoc w rolnictwie lub rybołówstwie, pomoc de minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie
- kopię aktualnych dokumentów potwierdzających: np. wyciąg z KRS lub z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEiDG),
- sprawozdania finansowe za okres 3 ostatnich lat obrotowych lub oświadczenie o braku obowiązku sporządzania sprawozdań finansowych.
Następnie pracodawca powinien czekać na odpowiedź z decyzją oraz loginami do elektronicznego systemu dofinansowań SOD oraz informacją, czy należy złożyć korektę, czy też nie. Za każdy kolejny miesiąc trzeba składać wniosek WN-D oraz formularze INF-D-P i INF-O-PP. Dofinansowanie jest wypłacone przez PFRON w ciągu 14 dni od poprawnego złożenia dokumentów.
Obecne kwoty dofinansowań to:
1950 zł – przy zatrudnieniu pracownika ze znacznym stopniem niepełnosprawności,
1200 zł – przy zatrudnieniu pracownika z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności,
450 zł – przy zatrudnieniu pracownika z lekkim stopniem niepełnosprawności.
Wymienione kwoty dofinansowania zwiększają się o 600-1200 zł w przypadku osób względem których orzeczono:
- chorobę psychiczną (02-P),
- upośledzenie umysłowe (01-U),
- całościowe zaburzenia rozwojowe (12-C),
- epilepsję (06-E),
- choroby narządu wzroku w stopniu znacznym i umiarkowanym (04-O).
Do wpłat na PFRON zobowiązani są pracodawcy którzy zatrudniają co najmniej 25 osób w przeliczeniu na etaty i nie zatrudniają osób niepełnosprawnych albo poziom zatrudnienia osób niepełnosprawnych jest mniejszy niż 6 % ogółu zatrudnionych.
Wyjątkiem są publiczne lub niepubliczne uczelnie, szkoły, przedszkola, placówki opiekuńczo-wychowawcze, regionalne placówki opiekuńczo-terapeutyczne, interwencyjne ośrodki preadopcyjne, placówki resocjalizacyjne, żłobki, wtedy jeśli wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych jest mniejszy niż 2% wśród ogólnego stanu zatrudnienia.
Wysokość miesięcznych wpłat stanowi iloczyn 40,65% przeciętnego wynagrodzenia i liczby pracowników odpowiadającej różnicy między zatrudnieniem zapewniającym osiągnięcie wskaźnika zatrudnienia osób z niepełnosprawnością w wysokości 6%, a rzeczywistym zatrudnieniem osób z niepełnosprawnością.
Pracodawcy zatrudniający co najmniej 25 osób i zobowiązani do wpłat lub zwolnieni z wpłat na PFRON, składają deklarację i informacji przez system e-PFRON2.
Zatrudnienie pracownika wspomagającego
Jeśli niektóre czynności w pracy sprawiają osobie z niepełnosprawnością trudność, to pracodawca może otrzymać zwrot kosztów za pracownika ją wspomagającego (asystenta). Asystentem może być wyłącznie inny pracownik przedsiębiorstwa zatrudniony na etacie – jednak pomoc osobie niepełnosprawnej może zajmować maksymalnie 20% jego czasu pracy w miesiącu (czyli przy pełnym etacie są to 32 godziny).
Zakres pomocy asystenta może obejmować czynności niemożliwe lub trudne do samodzielnego wykonania przez pracownika niepełnosprawnego na stanowisku pracy oraz czynności ułatwiające mu komunikowanie się z otoczeniem. Zwrot obejmuje również koszty szkolenia pracowników pomagających pracownikowi niepełnosprawnemu w pracy (do 100% kosztów szkolenia, maksymalnie w wysokości minimalnego wynagrodzenia).
Wysokość zwrotu kosztów obliczamy według wzoru: kwota najniższego wynagrodzenia x (liczba godzin pomocy pracownikowi OzN / liczba godzin pracy OzN). Wnioski przyjmowane są przez cały rok, jednak dofinansowania wypłacane są do momentu, do którego urząd pracy dysponuje środkami finansowymi na ten cel. Najczęściej miejscami, w którym składamy wnioski są urzędy pracy. Wypłata refundacji będzie wypłacana dopiero od dnia podpisania umowy.
Zwrot kosztów szkolenia pracownika niepełnosprawnego
Dotyczy kosztów szkolenia zakupionych przez pracodawców oraz szkolenia zorganizowanego przez pracodawcę. Koszty szkolenia mogą być zrefundowane dla małych i średnich przedsiębiorców do wysokości 70% całkowitych kosztów, maksymalnie do wysokości dwukrotnego przeciętnego wynagrodzenia na jedną osobę. Dla dużych przedsiębiorców zwrot wynosi do 60% kosztów szkolenia.
Refundacja obejmuje poniesione w związku ze szkoleniem koszty m.in:
- wynagrodzenia i koszty podróży osób prowadzących szkolenie,
- koszt podróży uczestników i opiekuna osoby niepełnosprawnej ze znaczną niepełnosprawnością,
- wynagrodzenia tłumacza języka migowego albo lektora dla osób niewidomych
- koszty wynajmu pomieszczeń związanych bezpośrednio z realizacją szkolenia,
- koszty zakwaterowania i wyżywienia osób prowadzących szkolenie i uczestników szkolenia oraz tłumacza języka migowego albo lektora dla osób niewidomych,
- koszty obsługi administracyjno-biurowej stanowiące wydatki bieżące związane z realizacją szkolenia,
- koszty materiałów szkoleniowych,
- pokrycie wydatków obejmujących koszty płacy pracownika, jakie ponosi pracodawca w okresie, w którym pracownik ten uczestniczy w szkoleniu
Wniosek również należy złożyć do Powiatowego Urzędu Pracy, również online przez SOW –tutaj :
Podstawa prawna :
- Rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności, wydanym na podstawie art. 6c ust. 9 Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. nr 169, poz. 1650 z późn. zm.).
- Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 22 maja 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania zwolnień od pracy osobom o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym (Dz. U. z 2003 r. nr 100 poz. 927).
- rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie zwrotu dodatkowych kosztów związanych z zatrudnianiem pracowników niepełnosprawnych Dz. U. Nr 1987);
- ustawa z dnia 28 listopada 2014 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 1873),
- rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie refundacji kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 1970);
- rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającym niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1).
Autor : Rafał Pawłowski
Inne artykuły dotyczące poradnictwa: https://brakbarier.org/poradnictwo/
Źródła:
https://www.zus.pl/
http://www.niepelnosprawni.gov.pl
https://www.pfron.org.pl/pracodawcy
https://portal-sow.pfron.org.pl
https://www.pfron.org.pl/osoby-niepelnosprawne